نویسنده : لوری گوتلیب

   ترجمه : بهناز همتی

در هر شرایطی انسان ها نیاز به یک هم صحبت دارند. دسترسی به حضور دیگران باعث می شود که بتوانیم چاله های زندگی خود را پر کرده، حتی نواقص زندگی را برطرف ساخته و راهی را که هرگز به آن فکر نمی کردیم  روبه روی خود پیدا کنیم. گاهی شرایط پیش آمده در زندگی فرد او را وادار به یافتن یک هم صحبت، هم راه و هم فکر می کند تا بتواند به درد و رنج خود پایان دهد و احساس بهتری در زندگی و رویارویی با مشکلات داشته باشد..

در این کتاب می آموزیم تمام افرادی که در زندگی به هر دلیلی با ما بوده اند برای همیشه در گوشه ای از وجود ما زندگی می کنند.

گزیده ای از کتاب :

فرض کنید می خواهید یک تغییر ایجاد کنید؛ مثلا بیشتر ورزش کنید، به یک رابطه پایان دهید و یا حتی برای اولین بار، درمان را امتحان کنید. قبل از اینکه به آن نقطه برسید، در مرحله اول، پیش فرض یا پیش تفکر هستید؛ یعنی حتی به تغییر فکر نمی کنید. ممکن است برخی درمانگرها، این را به انکار تشبیه کنند؛ یعنی متوجه نیستید که ممکن است مشکلی داشته باشید. وقتی شارلوت برای اولین بار نزد من آمد، خود را به عنوان یک فرد غیر اجتماعی معرفی کرد. متوجه شدم که او در مرحله پیش تفکر قرار دارد و درباره تمایل مادرش به خود درمانی با سیگار صحبت می کرد، اما هیچ ارتباطی با مصرف سیگار خود نداشت. وقتی او را در این مورد به چالش کشیدم، عصبانی و در نهایت ساکت شد. او گفت: «تمام هم سن و سال های من، بیرون می روند و سیگار می کشند.»

در چنین مواقعی، افراد موضوع بدتری را پیش می کشند یا با مطرح کردن یک مشکل متفاوت، توجه را از مسئله اصلی مورد بحث منحرف می کنند.

البته، درمانگران برای متقاعد کردن کنار شما نیستند. ما نمی توانیم یک فرد مبتلا به بی اشتهایی عصبی را متقاعد کنیم که زیاد غذا بخورد، یا نمی توانیم یک الکی را متقاعد کنیم که الکل مصرف نکند. نمی توانیم افراد را متقاعد کنیم که خود مخرب نباشند، چون در حال حاضر، خود تخریبی، به آن ها کمک می کند. فقط می توانیم به آنها کمک کنیم خودشان را بهتر درک کنند و به آن ها نشان دهیم چطور از خودشان سوالات درستی را بپرسند تا یک انگیزه درونی یا بیرونی، آن ها را متقاعد کند. رانندگی حین مصرف الکل و تصادف اتومبیل شارلوت بود که او را به مرحله بعدی هدایت می کرد. تامل و تعمق، سرشار از تحرک است. اگر پیش تفکر انکار باشد، تامل را می توان به مقاومت تشبیه کرد.