نویسنده : م.پریزن

  مقدمه : محمد برهانی

این کتاب روایت کننده عشق در دنیای پر فراز و نشیب امروزی است، عشقی که از پس ایثار و خواسته ها خودنمایی می کند و در سایه ی روشن و پایدار خود نگاه خداوند را به ارمغان می آورد. داستانی از پای گرفتن عشقی ممنوعه، دلدادگی و دوست داشتنی که دستاوردی جز ناکامی به همراه نمی آورد، ممنوعیتی که ریشه آن به سال ها پیش بازمی گردد و همچنان تحت تاثیر قصه های گذشته است.

گزیده ای از کتاب :

درد هر لحظه در جانم بیش تر تیر می کشید، خون های بدنم دلمه بسته بودند و اذیتم می کردند، ورم چشم هایم بیش تر می شد و عضلاتم ضعف می رفت، روی گلیم کف زیرزمین دراز کشیدم و به سقف چشم دوختم، هیچ چیز را حس نمی کردم نه نمدار بودن کف زیرزمین را و نه دردی که داشت مغزم را با آن همه پیغام کلافه می کرد. فکرم پی آینده ام بود، آینده ای که هیچ گوشه اش به من ربطی نداشت و در تصمیم گیری اش هیچ سهمی نداشتم. یاد خدا همان مسکن قوی همیشگی به سراغم آمد لاله همیشه ما بین دلداری هایش می گفت، اگر قسمت باشد همه چیز درست می شود و من همیشه می نالیدم که اگر قسمت نباشد چه، به راستی اگر قسمت نباشد، تکلیف من چیست؟