(جستارهایی در ادب و فرهنگ)

نویسنده : میرجلال‌الدین کزازی

شامل مجموعه‌ جستارهايي در ادب و فرهنگ فارسي كه در فاصله سالهاي 1379 تا 1382 نوشته شده و در ماهنامه‌هاي دانشگاهي و فرهنگي و ادبي به چاپ رسيده است.

گزیده ای از کتاب :

دو واژه، در زبان پارسي، در دو معناي يكسره ناساز به كار برده مي شود، با كاربردي از ديد معني شناسي كما بيش يكسان. اين دو واژه، يكي عيار است و ديگري لوطي.

عيار واژه اي است داراي دو معنا كه هركدام از آن دو در يك سوي دامنه ي (= طيف) معنايي جاي دارد: معنايي نيكوست و معنايي ديگر نكوهيده. عيار در معناي نكوهيده، دزد و طرار و شبرو و راهزن است. نمونه را فخرالدين اسعد گرگاني گفته است، در ويس و رامين:

جهان آسوده گشت از دزد و طرار     ز كرد و لور و از رهگير و عيار