نویسنده : تری پرچت

    ترجمه : رضا اسکندری‌آذر

در پايان کتاب اول از مجموعة دنياي تخت، رينس‌ويند جادوگر از لبة دنياي تخت افتاد و در فضاي لايتناهي سقوط کرد. در کتاب دوم (پرتوي تاريکي) با داستاني تازه از رينس‌ويند و دوگل، شخصيت‌هاي جديد و ماجراهاي هيجان‌انگيز ديگه‌اي آشنا خواهيد شد که به‌اندازة کتاب اول (رنگ جادو) براتون لذت‌بخش خواهد بود.

برشي از متن کتاب:

رينس‌ويند نمي‌تونه مثل رفيق گُلمون دوگل از چشم‌انداز لذت ببره، چون حين سقوط، زندگيش داره از جلوي چشم‌هاش رد مي‌شه و جلوي ميدان ديدش رو گرفته. اون تازه حالا داره مي‌فهمه چرا اين‌قدر مهمه که وقتي لباس فضانوردي مي‌پوشي، بايد حواست باشه که کلاه محافظ رو يادت نره بذاري روي سرت.

اينکه چرا اين دو نفر در حال سقوط کردن هستن و چرا صندوق دوگل که آخرين بار، حين تلاش براي تعقيب کردن صاحبش، روي صدها پاي کوچکش راه مي‌رفت، حالا تبديل شده بود به يه چمدون سفريِ معمولي، داستانش مفصله. اما جواب دادن به چنين سوالاتي زمان‌بره و حقيقتش رو بخوايد، ارزش توضيح دادن رو نداره. به‌طور مثال، مي‌گن يه بابايي توي يه مراسم مهموني، از فيلسوف معروف لاي تين پرسيد: «شما چرا اينجا هستيد؟» و جواب اون بندة خدا حدود سه سال طول کشيد.