نویسنده : رونالد گ. كنت

   ترجمه : سعید عریان

کتابی که پیش رو دارید معتبرترین مرجع موجود برای مطالعه‌ی زبان فارسی باستان (زبان رسمی ایرانیان در دوره‌ی امپراتوری هخامنشیان) است. رولاند کنت در این کتاب شرح کاملی از دستور این زبان را به‌دست داده است. تلاش او در تدوین نوشته‌ی حاضر محدود به این مهم نیست. وی تمامی متون موجود و کشف‌شده به این زبان را در کتاب خود ثبت کرده است و درنهایت، واژه‌نامه‌ای از تمامی اقلام واژگانی و صورت‌های دستوری آن‌ها به پایان پژوهش خود افزوده است. بی شک، این پژوهش  را باید مهم‌ترین و کامل‌ترین پژوهش موجود در حوزه‌ی مطالعه‌ی زبان فارسی باستان به‌حساب آورد. در بخشی از متن این کتاب می‌خوانید: «در میان زبان‌های ایرانی دوره‌ی باستان، زبان کتیبه‌های هخامنشی یا زبان فارسی باستان از ارزش‌های ویژه‌ای برخوردار است. نخست اینکه، نیای زبان امروز ماست؛ به‌عبارت‌دیگر، فارسی نو، با یک میانجی یعنی فارسی میانه ساسانی یا پهلوی، با فارسی باستان پیوند می‌خورد. دیگر اینکه این زبان – دست‌کم نوع رسمی آن – در زمان حیات به کتابت درآمده است و ازاین‌روی ازنظر زبانی دارای اهمیت خاصی است...»