نويسنده ي دكارت تا دريدا، اين كتاب را در مقدمه اش با بهترين استعاره ي ممكن تشبيه كرده است: يك پل.

باور پيتر سجويك بر آن بوده كه با خلق اين اثر، پلي ميان عرصه هاي تحليلي و قاره اي فلسفه بنا كرده است.ولي آورده ي اين كتاب براي خواننده ي ايراني بسي پيش از هرچيزي است كه آن استاد فلسفه ي دانشگاه كارديف در ذهن مي پرورانده است.كاركرد ترجمه ي فارسي دكارت تا دريدا همچون مجموعه اي از پل هاست كه ميان جزاير علي الاصل يكپارچه و علي العارض گسسته ي فلسفه ي غرب در ايران بنا مي شود.