نویسنده : زهره پریرخ

داستان ساختماني شلوغ و پرماجرا كه ساكنين هر طبقه اش پذيراي حيوانات گوناگون هستند. در خانه ي پسر سر به هوا زرافه ها از روي پرده، روتختي، كيف و فنجان بيرون مي آيند. در خانه ي دختر تپل و مپل، فيله از روي فنجان بيرون مي پرد و در طبقه ي دوم پسر ريزه ميزه ميزبان شغال هاي روي جعبه ي مدادرنگي اش مي شود.

آواز زرافه ها، صداي شيپور و طبل و ضرب فيله و زوزه ي شغال ها همه ي ساختمان را پر كرده است.

گزیده ای از کتاب :

فيله با خرطومش شيپور زد. با شكمش طبل زد و با پاهايش روي زمين ضرب گرفت. دختره آواز خواند: «توپك من قل قليه…»

دختره به مامانه و باباهه كه سركار بودند، زنگ زد: «درينگ درينگ… مهمان داريم. يك مهمان تپل مپل دماغ دراز. مي شنويد؛ داريم ساز مي زنيم و آواز مي خوانيم…»

مامانه و باباهه هراسان آمدند خانه. مامانه تا فيله را ديد، فرياد كشيد: «واي، همسايه ها! حالا به آن ها چه بگوييم؟ جوابشان را چه بدهيم؟»

آن وقت دوتايي دور آن ها چرخيدند و گفتند: «هيس! هيس! همسايه ها…»

اما فايده نداشت.