نویسنده : ویلیام تره‌ور

    ترجمه : بنفشه میرزایی

برای اشلین مفهوم روزها و شب‌ها و زمان دگرگون شده‌بود. همه چیز تصنعی و غیر واقعی به نظر می‌رسید. در اجرای شعر شکسپیر روی صحنه صومعه، صحنه‌ای که با عجله جفت‌وجور کرده بودند، اشلین تمام سطور را به تمامی از بربود و تماشاچیان نمایش هم با لطف تمام برایش کف‌زدند. اما در تشویق‌هایشان ترحم وجودداشت، چون پس از ماجرای هولناکی که از سر گذرانده‌بود بیرحمانه رنج می‌کشید. و آن ترحم را حس می‌کرد از وجودش آگاه بود و در اعماق ضمیر خودآگاهش تمایل داشت او را هو کنند بی‌آنکه بدانند چرا.