كتاب دو جلدی «مطالعاتی در آثار جامعه شناسان كلاسيك» ، ما را با روش جامعه شناسی در تبيين پديده های اجتماعی آشنا می كند. اما با اين تفاوت كه ما همانند آثاری چون «زندگی و انديشه بزرگان جامعه شناسی» (نوشته لوئيس كوزر) يا «مراحل اساسی سير انديشه در جامعه شناسی» (نوشته ريمون آرون) با متنی سر و كار نداريم كه به بررسی انديشه يك جامعه شناس، به عنوان پايه گذار يك مكتب و آيين فكری دست می زند‍‍؛ بلكه آنها را به عنوان پژوهشگران در نظر گرفته است كه می خواهند درباره يك پديده، استنباط خود را ارائه كنند. در اين راه بُودن به سراغ مهمترين اثر هر يك از اين جامعه شناسان رفته و آن را به طرز درخشانی تبيين مي كند. جلد دوم اين كتاب از 8 فصل ( فصل اول، آدام اسميت: «ناظر بی طرف» و كنشگر هوادار، فصل دوم، اميل دوركيم: تبيين باورهاي دينی، فصل سوم، گئورگ زيمل: عوامل اجتماعی شناسايی، فصل چهار، ويلفردو پارتو: عقلانيت و نا عقلانيت باور، فصل پنجم، ماكس وبر: «عقلانيت ارزش شناختی» و عقلانی كردن حيات اخلاقی، فصل ششم، گابريل تارد: پيوند خرد – كلان، فصل هفتم، ماكس شلر: مقيد بودن ارزش ها به شرط مشخص، فصل هشتم، تاريخ علوم اجتماعی را چگونه بايد نوشت؟) تشكيل شده است. در این کتاب مقاله هايي درباره برخي از جامعه شناسان كلاسيك، مانند آدام اسميت، ماكس شلر، گابريل تارد، توكويل، دوركيم، ماكس وبر، زيمل، پارتو، لازارسفلد گردآوری شده است.

هدف هيچ يك از اين متون معرفي كل آثار جامعه شناسان مورد بحث دراين مجموعه نيست؛ در هريك از اين مقاله ها، برعكس، جنبه اي خاص يا موضوع معيني از آثار اين جامعه شناسان مطرح شده است و كوشيده شده اهميت كنوني آن براي علم اجتماعي نشان داده شود.

آثار اين متفكران نه به عنوان آفرينندگان يك دستگاه يا آيين فكري يا يك بينش كلي از جامعه، بلكه به عنوان تلاش هايي براي تبيين برخي پديده هاي پرسش انگيز اجتماعي در نظر گرفته شده است.