(همراه با اشعار بوریس پاسترناک از زبان دکتر ژیواگو)

نویسنده : بوریس پاسترناک

   ترجمه : اسماعیل قهرمانی‌پور

این کتاب با محوریت شخصیت پزشک شاعری به نام ژیواگو شکل می گیرد. ژیواگوی عاشق پیشه، که عاشق و شیفته دو زن می شود. این کتاب در مورد زندگی مردی است که اتفاقات روسیه و رویداداهای تاریخی و جنگ داخلی این کشور مسیر زندگی او را به کلی تغییر می دهد. او درگیر اتفاقات و روابط احساسی و دلبستگی های می شود که مسیر دیگری پیش پایش قرار می دهند. اتفاقاتی که باعث به وجود آمدن عشقی بزرگ می شود، عشقی انسانی که بزرگ و نافرجام است.

گزیده ای از کتاب :

جنگ با ژاپن هنوز به پایان نرسیده بود که به ناگاه کشور دچار حادثه ای غیرمنتظره شد. مصیبت پشت مصیبت سراسر کشور را فرا گرفت.

در چنین اوضاع و احوال، زن دو تابعیتی روسی-فرانسوی به نام آمالیا کارلوونا گیشار، بیوه مهندسی بلژیکی و به همراه دو کودکش-پسری به نام رودیون و دختری به نام لاریسا- از منطقه اورال به مسکو آمد. پسر خود را ترغیب کرد به دانشکده افسری وارد شود و دخترش را نیز وارد یک آموزشگاه دخترانه کرد که برحسب تصادف با نادیا کولرگیوونا همکلاس شده بود.

میراث مادام گیشار از شوهرش مقداری پس انداز و سهام در شرکت های مختلف بود که ارزش شان ابتدا در حال اوج گیری بود و اکنون شروع به سقوط کرده بود. او هم برای جلوگیری از تحلیل سرمایه شان و برای این که خودش هم فعالیتی داشته باشد فعالیت کوچکی را در پیش گرفته بود. یعنی اداره کارگاه تولید پوشاک لویتسکایا واقع در نزدیکی دروازه پیروزی را با تمامی تجهیزات و کارکنانش از بازماندگان لویتسکایا به عهده گرفت.

او این کار را طبق توصیه کوماروسکی انجام داد که وکیل و دوست شوهر متوفایش بود، مردی کارکشته در کسب و کار که اوضاع هر نوع شغل و پیشه در روسیه را مانند کف دست خود می شناخت  و طبق مکاتباتی که با هم داشتند، ترتیب انتقال شان به مسکو را داده بود. کوماروسکی در ایستگاه قطار به استقبال مادام گیشار و دو فرزندش آمد و آنان را سوار کالسکه کرده و به آن طرف شهر به هتل مونتگرو در خیابان اوروژنی پریولوک رساند که از پیش برای شان جا ذخیره کرده بود. حتی او بود که به این زن توصیه کرده بود، رودیا را به آکادمی نظامی بفرستد و لارا در آن آموزشگاه ثبت نام کند که مورد علاقه خود وی بود. جناب وکیل ضمنا به ندرت با این پسر خوش و بش می کرد، اما طوری به لارا خیره می نگریست که دخترک زنگ به رنگ می شد.