نویسنده : منیژه محامدی

در فصل اول اشاره و شناخت هنر، بازی و دو روش درمانی از طریق عمل نمایش و مقایسه‌ آن دو روش موردبحث قرار گرفته است. در فصل دوم شیوه‌های درام درمانی تحلیل و بررسی می‌شود. در فصل سوم، بهره‌گیری از ابزارهای نمایشی مانند نمایشنامه‌نویسی، پانتومیم، موسیقی، ماسک، گریم و عروسک به‌عنوان وسیله‌ای برای به این احساسات و تجربیات افراد بررسی می‌شود. در فصل چهارم درباره بالا بردن سطح یادگیری در آموزش و حل مشکلات سالمندان و معلولان سخن گفته شده است. در این کتاب ابتدا به این زمینه پرداخته شده که با بهره‌گیری از درام درمانی می‌توان به درمان روان و جسم افراد پرداخت، علاوه بر آن برای اثبات این نظریه در بخش عملی، کار با تعدادی از درمان جویان بررسی شده که نتایج مطلوبی به همراه داشته است.