نویسنده : حسین مسرور  

يكي از رمان هاي مهم تاريخي فارسي است، كه روايت گر داستان هايي از زمان صفويه مي باشد. قصه از زمان شاه طهماسب آغاز مي شود و پس از آن به پادشاهان ديگر مي پردازد.آغاز نشر داستان به بعد از شهريور 1320 باز مي گردد، هنگامي كه مردم ايران به دليل ناكامي ها و محروميت هاي گوناگون مايوس  شده بودند و دشمنان كمر به نابودي آثار معنوي و خاصيت هاي نژادي ما بسته بودند. به دنبال انتشار بخشي از داستان در روزنامه اطلاعات، نامه هاي تقدير و تشكر به سوي نويسنده روانه شد، لذا انتشار داستان با قوت و نيروي بيشتر ادامه يافت. اين امر كمك شاياني به حفظ داستان هاي تاريخي ادبيات ما كرد.

شخصيت هاي اصلي داستان چند نفر قزلباش هستند كه در راه رسيدن به خواسته هاي خود از هيچ كوشش و تلاشي فرو گذار نمي كنند و براي خدمت به مرشدان خود پاي در عرصه نبرد مي گذارند.

گزیده ای از کتاب :

اسكندر مي گفت:

– برادران، رحمت الهي پشتيبان ماست و دعاي صوفي كامل، بدرقه ي راه ما، اين جاني است كه امروز يا فردا بايد سپرد، و اين حياتي است كه خواه يا ناخواه بايد بدرود گفت، پس چه بهتر كه اين سر در راه دوست بازيم، و اين خون را فرش ميدان عشق و محبت سازيم. يك «مرده بنام به كه صد زنده به ننگ»