نویسنده : دانیل استیل

   ترجمه : هادی عادلپور

يكي از گرم ترين روزهاي پاياني تابستان بود. گيسوان طلايي او كه پرتوي از يك سرخي دلنشين و چشم نواز نيز در آن موج مي زد، با پريشاني بر شانه ها و صورتش ريخته بود، شانه عاجي را از ميان كيف دستي اش بيرون آورد و به نرمي، موهاي آشفته اي را كه بر چهره اش پراكنده بود، كنار زد. شيارهايي كه از اثر دندانه هاي شانه ظريف عاج، بر موهاي زروش او پديد آمد، مانند ساير خطوط صورتش در نهايت جذابيت و زيبايي بود و...