نویسنده : عبدالعلی دست‌غیب

عبدالعلی دستغیب کلید شناخت حافظ را شناخت متن او می‌داند و معتقد است در هنر آن‌چه اهمیت دارد چگونه گفتن است. وی تاکید دارد که بخش مهمی از دشواری‌های حافظ‌ پژوهی به وجود دو شخصیت متضاد از حافظ در دیوان او مربوط می‌شود؛ چون حافظ گاهی ردای خیام می‌پوشد و گاه ردای مولوی.
متن حافظ نشان می‌دهد که ما با دو حافظ کاملا متضاد روبرو هستیم. یک حافظ همچون خیام و حافظ دیگر همانند مولاناست. این دو سازش‌پذیر نیستند و این فاصله را هیچ استدلالی پر نمی‌کند. در شعر حافظ ابهام وجود ندارد اما حافظ از صنعت ایهام بسیار بهره گرفته است.

از زیباترین توصیف ها در باره حافظ:

من عاشق آزادیم و هوای فراز خاک تازه. بر پوست گاو خوابیدن مرا خوشتر است تا خفتن بر شئون و احترام آنان . لیک آنان سرد در سایه های سرد می نشینند، می خواهندتنها نگرنده باشند و می پایند ان جا که خورشید پله ها را می سوزاند، نشیمن نسازند.
اگر دست بر ایشان بگذاری ، چونان کیسه های آرد ، ناخواسته گرد برمی انگیزند، لیک که گمان توان برد که گرد ایشان از خرمن شادی زرین کشتزارهای تابستان برخاسته است؟

( فردریش نیچه )