نویسنده : لئون لیزون

   ترجمه : مائده توحیدی

 لئون ده ساله بود كه نازي ها به لهستان حمله كردند و او و خانواده اش ناچار به زندگي در جايي ديگر شدند. او براثر زيركي كه داشت توانست از دست نازي ها فرار كند، اما خانواده اش نه. اسكار شيندلر با اضافه كردن نام خانواده لئون به فهرست كارگران خود(فهرست شيندلر)جان آن هارا نجات داد. نويسنده در كتابش به معرفي اين مرد بزرگ و فداكار كه نه تنها به او و خانواده اش بلكه به هزاران نفر ديگر زندگي دوباره بخشيد، مي پردازد و همچنين سرگذشت خود و ارتباط آن با زندگي شينلدر را شرح مي دهد.

گزیده ای از کتاب :

از نظر نازي ها ما يهوديان، گروه منفوري بوديم كه دقيقا نقطه ي مقابل آلماني هاي بور و چشم آبي قرار مي گرفتيم. در حقيقت ما به هيچ وجه مخالف آنها نبوديم. بسياري از يهوديان هم چشمان آبي و موي بور داشتند و بسياري از آلماني ها و اتريشي ها مثل آدولف هيتلر چشم و موي تيره داشتند. اما تعصب نازي ها يهوديان را در دسته ي دشمنان منفور آلماني ها قرار داده بود. دغدغه ي آن ها از يهودي بودن عقايد ما نبود بلكه به نژاد ما مربوط مي شد. اين موضوع براي من مفهومي نداشت. درعجب بودم كه چطور نازي ها به چنين تناقضي معتقد بودند. اگر كمي به ما نگاه مي كردند، مي ديدند كه ماهم انسان هايي بوديم مثل آنها.