نویسنده : لورا امی شلیتز

   ترجمه : مهسار مشتاق

دختري زحمتكش به نام جُوان، با يادداشت خاطرات روزانه اش، مخاطب را با زندگي بي نظم، غمبار، پرمعنا و الهام بخش خود همراه مي سازد. جُوان كه همانند يك برده، بي مزد و بي وقفه براي پدر و برادرهايش كار مي كند، با روياي دستيابي به زندگي بهتر و رنگين تر، به طور مخفيانه، روستايشان را به مقصد بالتيمور ترك مي كند. او در دنيايي متفاوت از گذشته خويش با تجربه ها و مفاهيم گوناگون روبه رو شده و معناي واقعي زندگي را درمي يابد.

گزیده ای از کتاب :

اتفاق خوبي كه براي من افتاده اين است كه همه ي اطرافيان از من راضي هستند. مالكا مي گويد دختر خوب و سخت كوشي هستم؛ مي مي مي خواهد دوست هم باشيم و امروز كشيش به من لبخند زد. در زندگي قبلي هيچ كس جز دوشيزه چندلر به من اهميت نمي داد. اميدوارم اين ميل به تاييد شدن معنايش اين نباشد كه مانند گون دلون داستان دانيل دروندا، آدم به دردنخوري هستم. اما حتي توماشفسكي گربه هم دوست دارد كسي به او بگويد كه چقدر قشنگ است؛ اين را كاملا مي شود حس كرد.