نویسنده : مارسی کیت کانلی

   ترجمه : سمانه سعید

املين دوازده ساله كه توسط ستاره ي دنباله دار سلريا با نيروي شعبده بازي به دنيا آمده و از مهارت سايه بافي برخوردار است، به دليل برقراري ارتباط و بازي كردن با سايه ها باعث ترس خدمتكارها و نگراني پدر و مادرش مي شود. والدين املين كه از قوي تر شدن دخترشان و امكان عدم كنترل او مي ترسند، براي خارج كردن جادو از وجود املين، تصميم به فرستادن او به منطقه ي زينيا مي گيرند. تصميمي كه املين را به پيشنهاد سايه اش، دار، مجبور به فرار از خانه مي كند. البته دار براي كمك به دخترك يك شرط دارد؛ اينكه او را در برگشتن به بدنش كه روزي در آن زندگي مي كرده، ياري كند. املين با وجود پي بردن به روح بودن دار، شرط او را مي پذيرد و از خانه فرار مي كند. او در حين دنبال كردن مراحل تبديل كردن دار به انسان توسط سربازان زينيا تعقيب مي شود.

گزیده ای از کتاب :

وقتي به بازار برمي گرديم، همهمه اي بين جمعيت و فروشندگان است. انگار همه ي آنها منتظرند اتفاق بدي بيفتد. ميرندا هم متوجه مي شود و اخم مي كند. ناگهان مي گويد: «فقط به من بچسب، املين.»

سعي مي كنيم خيلي سريع از بين مردم بگذريم و به جايگاه پدر لوكاس نزديك مي شويم. ميرندا مرا به درون جايگاه مي برد. سربازان! من با ديدن شنل سبزشان آنها را مي شناسم. ترس در وجودم رخنه مي كند، تا اينكه پدر لوكاس مرا به سمت خودش مي كشد و در يكي از سبدهاي چرخدار مي گذارد. او پتويي را روي سبد مي كشد و مي گويد: «بايد همينجا قايم بشين. براي اينكه ازتون محافظت بشه.»

مخالفتي نمي كنم، اما وجودم سراسر ترس است. بدنم سرد و گرم مي شود. دار مي گويد: «خيلي عجيبه كه لوكاس هم قايم مي شه. اينا مي دونن كه سربازها دنبال تو هستن!»

من هم با دار موافقم. خيلي عجيب است. اما الان وقت مناسبي براي پرسيدن نيست. تنها چيزي كه من مي دانم اين است كه اين خانواده از كسي يا چيزي مي ترسند.

«اونها دارن چيو از ما قايم مي كنن؟ بايد امشب بريم و اتاق كار آلفرد رو دوباره بگرديم.»

من اين كار را دوست ندارم. چرا دوباره بايد به جاهاي خصوصي خانه ي اين آدم هاي نازنين برويم و جاسوسي كنيم؟ نمي دانم زمان چگونه مي گذرد. اما من و لوكاس در جايي زنداني شده ايم و نمي توانيم خودمان را رها كنيم.