نویسنده : چو نام-جو

   ترجمه : سپیده پوراکبر

کتاب حاضر روایتی جذاب از کیم جیانگ است، مادری جوان که با تمام وجود برای کسب استقلال مالی و جایگاه اجتماعی جنگیده و اکنون خودش را در موقعیت های مختلف و دشواری می یابد. زن که با تحمل مشقات فراوان و پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی، موفق به دستیابی به شغل دلخواهش شده است، مجبور است به منظور نگهداری از فرزند تازه متولد شده اش با حرفه ی خود خداحافظی کند. این مسئله دریچه ای به روی آلام و دردهای مدفون در روح او می گشاید و اتفاقی دور از باور در زندگی اش رخ می دهد.

گزیده ای از کتاب :

کیم جیانگ اول آپریل 1982 در زایشگاهی در سئول متولد شد. هنگام تولد، پنجاه سانتی متر قد و دو کیلو و نهصد گرم وزن داشت. وقتی به دنیا آمد، پدرش کارمند دولت و مادرش خانه دار بود. خواهری دو سال بزرگتر از خود داشت و برادرش نیز پنج سال پس از او به دنیا آمد. جیانگ در خانه ای تقریباً سی و پنج متری با دو اتاق خواب، یک هال و پذیرایی و یک سرویس بهداشتی با مادربزرگ، والدین، خواهر و برادرش زندگی می کرد.

قدیمی ترین خاطره ای که جیانگ از دوران کودکی خود به خاطر دارد، ناخنک زدن به شیرخشک برادرش است. او در آن هنگام، پنج یا شش ساله بوده است. آن شیرخشک به قدری به نظرش خوشمزه بود که هنگام تهیه ی شیر برای برادرش، در کنار مادر خود می نشست، انگشتانش را لیس می زد تا بتواند آنچه را روی زمین می ریخت جمع کند و به دهان بگذارد. گاهی مادرش سر جیانگ را بلند می کرد، از او می خواست دهانش را باز کند و قاشقی پر از آن پودر خوشمزه، مقوی و خوشبو را در دهانش می ریخت. پودر با بزاقش در می آمیخت، به ماده ای چسبنده تبدیل می شد، سپس مثل کارامل نرم می گشت، از گلوکش حلقوم او پایین می رفت و حسی عجیب روی زبانش باقی می گذاشت که نه چندان خشک و نه خیلی تلخ بود.