(در مصاحبه با جان هلیدی)

نویسنده : جان هلیدی 

   ترجمه : علی امینی‌نجفی

جان هلیدی نویسنده کتاب است و محتوای کتاب شامل صحبت های او با پیر پائولو پازولینی است. جان هلیدی، روزنامه نگار و منتقد ایرلندی- انگلیسی است. در سال پنجاه و دو از سوی نشر اختران کتابی به نام پازولینی به روایت پازولینی با ترجمه بهمن طاهری به چاپ رسید که در واقع عیناً همین مصاحبه با پازولینی است و نویسنده کتاب که آزولد استک عنوان شده است، نام مستعار جان هلیدی است.

مهم ترین بخش کتاب به سینما و نظریه مربوط می‌شود. در قسمتی پازولینی در مورد نماد شناسی و این که دوربین در حکم چه چیزی است و خود می‌خواهد در چه مقامی به پشت دوربین برود صحبت می کند. او در قسمتی از کتاب می گوید: «از مطالعاتم در زمینه نشانه شناسی نتیجه گرفته ام که میان سینما و تئاتر همانندی های زیادی وجود دارد. تئاتر مانند یک نمای طولانی است و با سینما وجوه اشتراک زیادی دارد. هر دو هنر، واقعیت را از طریق خود واقعیت نشان می دهند. مثلاً اگر بخواهم شما را نشان بدهم، شما را به توسط خودتان نشان می دهم، یعنی از راه نمایش بدن شما، حالت های شما، رفتار شما، منش شما و غیره. در تئاتر هم، مانند سینما، بدن از طریق بدن به نمایش در می آید و هر چیزی از طریق خودش. با برداشتی که از تئاتر پیدا کرده ام، اگر صحنه ای برای تئاتر می نویسم، می تواند برای سینما هم به کار رود، زیرا در واقع کار من جز این نبوده که یک سکانس سینمایی را در نمایی طولانی نوشته ام، اگر بخواهیم کتابی را به فیلم برگردانیم باید آن را از نو خلق کنیم که در نتیجه تمام تار و پود که برای انسجام متن مهم بوده است در هم می ریزد. در حالی که اگر بخواهیم نمایشنامه ای را به فیلم برگردانیم، فقط باید آن را رو به روی دوربین اجرا کنیم. تار و پود آن به هم نمی ریزد ، بلکه تنها تکنیک آن اندکی تغییر می کند.»