شبهای سپید یا شبهای روشن داستانی از فئودور میخایلوویچ داستایوفسکی نویسنده روسی است ، که در 1848 منتشر شده و دومین اثر این نویسنده بزرگ است، اثری که خود داستایوفسکی، در یکی از نامه­ هایش، آن را «رمان احساساتی» تعریف کرده است. مع­ الوصف با توجه به بافت غیرواقعی آن، درست­تر این است که «تفنن رمانتیک» خوانده شود.

«شب‌هاي روشن» رمان كوتاه و متفاوتي از فئودور داستايوفسكي است: رمان كوتاهي كه گرچه به اعتقاد منتقدان ادبي از شاهكارهاي اين نويسنده نيست اما رمان بسيار مطرحي است. اين رمان جداي از جايگاه ادبي‌اش با سينما گره خورده است و حتي شايد بيشتر با اقتباس‌هاي سينمايي‌اش شناخته شده است.

این ترجمه، بر اساس نسخه‌ای از شب‌های روشن تهیه شده است که با تصویرهای سیاه و سفیدی که «مستیسلاف والریانویچ دابوژینسکی» کشیده است در ۱۳۲ صفحه منتشر شده است.

طرح‌هایی که این چاپ شب‌های روشن را آراسته است در سال ۱۹۲۳ پدید آمده و به جرئت می‌توان گفت که درونمایه‌ی این اثر درخشان را به شیوه ای بی نظیر به زبان خطوط بیان کرده است.

صاحب این طرح‌ها، مستیسلاف والریانویچ دابوژینسکی جنبه‌ صوری کتاب، یا کتاب‌سازی، را با نگاهی تازه بررسی می‌کند و معتقد است که صحافی و صفحه‌آرایی و تصاویر و حروفچینی و... باید همچون موجوداتی زنده با درونمایه‌ کتاب هماهنگ باشد.