نویسنده : فرزاد فخیمی

نويسنده در كتاب پيش رو به مرور سير تحولات اداره امور دولتي ايران و بيان و بررسي يكي از مهم ترين و چالش برانگيزترين مسائل موجود در اين حوزه يعني، تعامل و تعارض ميان دين و دولت (سياست)، از دوره ي باستان تا دوره ي دوم عصر سوم مشروطيت مي پردازد و نقش گروه هاي اجتماعي را بر اداره امور دولتي به تصوير مي كشد.

گزیده ای از کتاب : 

روح خودكامه و سركش نادر عنان اراده و اختيار را از دست عمال و كارگزاران كشوري و لشگري سلب كرده بود و صاحب منصبان و منتسبان به مقامات در حقيقت هيچ گونه اختياري از خود نداشتند و جرات نمي كردند كه جز آنچه نادر مي خواهد انجام دهند. در واقع نادر نمي خواست اختيارات كشوري را كه با زحمت فراوان قبضه نموده بود در كف ديگري بگذارد. اين طرز تفكر در اداره امور موجب شده بود كه نادرشاه وزير و يا مشاوري در اختيار نگيرد و از جمعيت اهل قلم و ملاها نيز دلخوشي نداشت و نفوذ بي رويه دفتر و دستك (به تعبير امروزي بوروكراسي مزاحم) را يكي از علل انحطاط و ضعف و درماندگي اجتماعات ايراني مي پنداشت.