نویسنده : ادگار اوانزکیسی  

   ترجمه : کوروش کاظم‌زاده

كتاب پيش رو بر طبق خوانش هاي به جا مانده از ادگار اوانز كيسي، بزرگ ترين نهان بين تمام دوران ها، به يكي از اسرارآميزترين موضوعات جهان يعني تمدن گمشده ي آتلانتيس كه كيسي بارها در خوانش هايش ارجاعاتي به آن داشته است، مي پردازد. تمدني كه به مدت دويست هزار سال در كره زمين وجود داشته، از لحاظ فناوري و تكنولوژي بسيار پيشرفته تر از ما بوده و حدود دوازده هزار سال پيش بر اثر يك حادثه از بين رفته و در اعماق اقيانوس اطلس دفن شده است.

كتابي جذاب و خواندني كه دركي تازه نسبت به تئوري تناسخ، كارما و انگيزه هايي كه از زندگي هاي گذشته به زندگي فعلي وارد مي شود، مي بخشد.

گزیده ای از کتاب :

در سه خوانشي كه در پي مي آيد از عبارات غريب «وجه تاريك زندگي»، «نيروهاي جهاني» و «نه در زمان حاضر» استفاده شده است. از آنجائيكه اين خوانش ها در سال هاي 1928، 1929 و 1930، سال ها پيش از اختراع زيردريائي هاي اتمي و يا راكتورهاي هسته اي انجام شده اند، تصور من اين است كه اين عبارت به قدرت اتمي اشاره دارد كه حقيقتا نيروئي جهاني است و مي تواند هم براي تأمين رفاه و راحتي بشر و هم به عنوان سلاحي مخرب به كار رود.

«در آلتا در آتلانتيس، در زمينه استفاده مادي از نيروهائي كه به وجه تاريك زندگي مربوط است و يا نيروهائي كه نه در زمان حاضر، بلكه در آن دوران در بسياري از وجوه زندگي بشر مورد استفاده قرار مي گرفت، مهارت و پيشرفت هاي بسياري حاصل آمده بود». (1-2913، 6 سپتامبر 1928)