نویسنده : ویکتور فرانکل

   ترجمه : پروانه طاهری ،سیمین پناهی‌فرد

شرح حال بسیار تأثیرگذار فرانکل با توصیف زندگی در کمپ‌های مرگ متعلق به نازی‌ها و درس‌هایی معنوی از چگونگی جان به در بردن از شرایطی غیرقابل تحمل، برای نسل‌هاست که مخاطبین را مسحور خود کرده است. فرانکل در بین سال‌های 1942 تا 1945 در چهار کمپ مختلف از جمله آشویتز به کار گرفته شد در حالی که پدر و مادر، برادر و همسرِ حامله‌اش جان باختند. فرانکل که روانپزشک است، بر اساس تجربیات خود و افرادی که بعدها درمان کرد، استدلال می‌کند که ما نمی‌توانیم از رنج اجتناب کنیم بلکه می‌توانیم چگونگی مواجهه با آن را انتخاب کنیم، در آن معنا بیابیم و با هدفی احیا شده به مسیر زندگی ادامه دهیم. این تئوری فرانکل که لوگوتِراپی یا معنادرمانی نام دارد، بیان می‌کند که نیروی محرکه‌ی اصلی در ما انسان‌ها، نه رسیدن به لذت بلکه کشف و پیگیری چیزهایی است که در ذهنمان، آن‌ها را دارای معنا می‌دانیم. این کتاب فوق‌العاده موفق تا زمان مرگ فرانکل در سال 1997 به فروشی بالغ بر ده میلیون نسخه دست یافت و به بیست و چهار زبان ترجمه شد.