(راهنمای اصول آموزش و پژوهش در ادبیات فارسی)

نویسنده : محمود فتوحی

این کتاب رود معجنی است که درباره ادبیات‌شناسی در ایران صحبت می‌کند. این اثر تلاشی است برای بازاندیشی در ساختار و مبانی رشته زبان و ادبیات فارسی که از منظر تاریخی، معرفتی، اجتماعی و حرفه‌ای به دانش ادبیات‌شناسی در دانشگاه نگریسته و کوشیده تا در بازنگری به رشته زبان و ادبیات فارسی از سه راهکار زیر بهره بگیرد.

۱-به درون مرزهای خود برگردد و هویت و حدود خود را تقویت کند؛ ۲-به رشتۀ قویتری نزدیک شود و به آن بپیوندد؛ ۳-قلمرو موضوع خود را نوتر و گسترده‌تر کند. فصل یک و دو کتاب چشم‌اندازی تاریخی از ادبیات فارسی به‌دست می‌دهد، فصل سوم می‌کوشد تا ادبیات و ارزش‌هایش را بر مبنای نگرشی همسو با متضیات روزگار، بازتعریف کند. فصل جهارم از پژوهش ادبی، قلمروها و شاخه‌های آن بحث می‌کند. فصل پنجم به فرایندهای حرفه‌ای در پژوهش ادبی نظر دارد و فصل پایانی از راهکار گسترش قلمروهای موضوعی رشته بهره برده و با طرح مطالعات میان‌رشته‌ای آن را به رشته‌های دیگر نزدیک می‌کند. هدف این اثر بیش از آن که تحصّل ساختاری برای رشته ادبیات فارسی باشد، برانگیختن اذهان صاحب‌نظران به تأمل درباره هویت، نقش و بقای این رشته است.