هایدگر اولین اردوگاه دانش را در اکتبر ۱۹۳۳ در توتناوبرگ برپا کرد. ایدۀ اصلی، گرد هم آوردن دانشجویان و کارکنان برای کار فیزیکی و فکری بود. این اردو با قدم‌رو ۲۰ کیلومتری از دانشگاه به مقر اردوگاه آغاز شد. هایدگر تأکید ویژه‌ای بر نقش قدم‌رو داشت و از شرکت‌کنندگان می‌خواست که یونیفرم‌ نیروهای اِس آ یا اِس اِس را بر تن کنند. هایدگر در نامه‌ای می‌نویسد که مجبور شد برخی از شرکت‌کنندگان را به خانه بازگرداند، چراکه آن‌ها با شرایط اردوگاه سازگار نبودند. واضح است که یک دلیل هایدگر برای برپایی اردوگاه، غلبه بر خصوصیات اخلاقیِ فردی و گرایش به‏ راحتی و آسودگی و جایگزین کردن آن‌ها با انضباط، ایثار و خدمت در ساختارِ رهبران و پیروان بود.