نویسنده : محمد صمدی‌کاشانی

این کتاب روایتی داستانی و غیرواقعی اما برخاسته از واقعیت دارد. قصه ای از زندگی زنی جوان و معصوم که در سال های ابتدایی بیست سالگی اش، در حالیکه فرزندانی خردسال دارد، همسر مهربانش را از دست می دهد و حال باید در کنار غم بزرگ نبود همسر، زخم زبان های مادرشوهر و هرزگی برادرشوهر را تحمل کند. هنرستان عشق در روزگار گذشته روایت می شود و از شکوفه زدن دوباره عشق و علاقه در دل زنی بیوه حکایت می کند.

گزیده ای از کتاب :

دیگر تردیدی باقی نمی ماند که آن خانه جای ماندن نیست و ناهید و بچه هایش باید آن را ترک می کردند. خانه ای که از آن هفت سال زیباترین خاطرات را در ذهن داشت. دلش به یاد مهدی خوش بود اما گویا دیگر یاد مهدی هم از او جدا می شد. ناهید باید برای همیشه با گذشته اش بدرود می کرد و رفت. اما به کجا؟ این چیزی بود که بیش از همه چیز او را پریشان می کرد…