شاعر این مجموعه از نسل سوم در شعر پیشرو بوشهر به‌شمار می‌آید. آیدا جوان و پرکار هم هست.آیدا عمیدی بیش از آنکه راوی حادثه‌ها باشد، بازگوکننده تصویر‌ها و فضاهایی‌ست که به آن‌ها رنگ و بوی اتفاق شاعرانه می‌دهد. در شعر او طبیعت و مفاهیم مرتبط با دنیای زنانه به شیوه‌ای ساده و نرم در یک فضای صمیمی به هم گره خورده‌اند. او شعر را می‌شناسد و شاید از همین روست که به وادادگی در شعر دچار شده است. او این حالت را «لرزیدن روح شاعر» می‌نامد و می‌گوید: «آنچه از من به عنوان شعر سر می‌زند احضار تخیل برای بیان واقعیتی است که روحم را لرزانده است و حالا می‌خواهم آن را نه روایت بلکه القاء کنم.»مجموعه «زیبایی‌ام را پشت در می‌گذارم» نخستین بار در سال ۱۳۸۴ منتشر شد و در سال ۱۳۸۷ به چاپ دوم رسید.

"لشگر شکست خورده‌ی کلمات " جدیدترین اشعار این شاعر جوان را در بر می‌گیرد.

شعری از این کتاب :

از چشمهایت صدای امواج می آمد
صدای کوبیده شدن به صخره ها
صدای نقش بستن من بر سنگهای خیس
به زبان مادریم چیزی به من بگو
دیدم خلیج ترک می خورد
دیدم که دیواری از آب آسمان را می شکافد
دیدم که از آب بیرون می زنی
با اندوهی آویزان از تنت
نه لال می شوم
نه زیبایی گناهکارم از آغوشم دل می کند
تو رفته ای
و سرگردانیم همه را به خنده می اندازد

چیزی برای نوشتن ندارم
دریاهایم همه در باد گم شده اند
شعرم پر از کلمات دیوانه ایست
که گاه و بیگاه
برای تو رگهایشان را می برند
من محکومم و آشوب جهان نجاتم نمی دهد
چاره ای نیست
جز آنکه از نقش چروکیده ام بر سنگ بیرون بیایم
عصایم را بردارم
و به لشگر شکست خورده ی کلمات پناه ببرم