(داستان‌های دیاربکر)

نویسنده : مراد اوزیاشار

    ترجمه : پری اشتری

نویسنده ها و شهرها... بعد از شهرهای نامرئی" ایتالو کالوینو، "استانبول" اورهان پاموک و "پنج شهر" تان پینار، حالا "کپی برابر اصل، داستان های دیاربکر"، مراد اؤزیاشار را پیش رو داریم. دیاربکر، شهری که با تمام خاطرات فرهنگی، سیاسی و شخصی اش نویسنده را بزرگ کرده است.
مراد اؤزیاشاردغدغه اش درباره ی رفت و آمد میان دو زبان و ارتباط خاص آن با نوشتن و شهر را در متونی ادبی نگاشته است. وقتی تکه های پازل، کنار هم گذاشته می شوند، خواننده، غرق تماشای جهان ادبی، دنیای تصورات و جایگاه نویسنده از دیدگاه خود او می شود.
یادگیری برخی از کلمات، سن و سال دارند. اما در بعضی مناطق، این سن یادگیری زودتر فرا می رسد. اگر در دیاربکر به دنیا آمده باشید، باید نسبت به هم سن و سال هایتان در دیگر مناطق، بعضی کلمات را زودتر درذهن به ثبت برسانید، بعضی ها را زودتر بشکافید و خیلی پیش تر از موعد با این کلمات آشنا شوید. من می گویم "کلمه" اما می توانید جمله، اصطلاح، ترانه، موقعیت و یا اتفاق هم بخوانید. قصد من این نیست که به دنیا آمدن در منطقه ای یا بزرگ شدن در آن منطقه را تحسین کنم و اصلا قصد ندارم که زادگاه و محل زندگی را بهانه ای برای قربانی بودن قرار بدهم؛ من فقط و فقط می خواهم بدون ایجاد هیچ گونه سلسله مراتبی و بدون هیچ تمجیدی، موضوعی را مطرح کنم. آن چه می خواهم بگویم این است که بعضی بچه ها خیلی زود در دل برخی کلمات می افتند، اما بعضی بچه ها هنوز وقت دارند. این جمله ای است که با روزی روزگاری شروع می شود...»