نویسنده : امید اولیایی

حدود اختیارات بشر در گرو توانائی های ذهنی و فیزیکی اوست، و میزان تکامل این دو، تابع جبر زمان می باشد. انسان بواسطه خویشتن شناسی با وظایف و هویتش در جامعه آشنا می شود، و هر شخص به تناسب تخصص و جایگاه اجتماعی اش حق مداخله در امور جامعه و محیط پیرامونش را پیدا می کند. اینکه تمامی افراد جامعه به یک میزان واجدالشرایط مشارکت در تصمیمات اجتماعی باشند امری غیر منطقیست.