نویسنده : سورن کیرکگور

   ترجمه : الهام دلاور

همه ی زمین در تن پوش مبدل و مندرس و رنگ باخته تظاهر به غریبگی و غریبه بودن می کنند و در پس این خیمه شب بازی در پی سرور تو هستند؛ اما فردا که بهار مستانه سورنا می نوازد، سُهره ها در ارتشی ناشمردنی آسمان را تسخیر و فتح می کنند، فقط برای اینکه سُلوت را به تو پیشکش کنند؛ و سبزینه ها خاک می ترکانند و ساقه می جنبانند، که جنگلی همچون بزک مهرویان پدیدار گردد، بزم و هلهله ی ناتمام درختزاران و این شعف و بی مانندی صورت می پذیرد تا تو شادمانی و طرب را برای همیشه در سینه ی خود پنهان داری.