(مبانی علمی جدید برای تحول فردی)

نویسنده : دنیل جی سیگل

   ترجمه : شیوا جمشیدی

کتاب پیش رو حاصل طیف وسیعی از تحقیقات و نتایج برخاسته از آن است و با رویکردی نو مسئله ارتباط میان ذهن و روان کاوی را مطرح می سازد. دکتر دنیل جی سیگل در اثر خود علوم مرتبط با مغز، روان شناسی بالینی و ذهن آگاهی را در هم می آمیزد و با ارائه ی مفهومی به نام ذهن بینی نشان می دهد که چگونه می توانیم با تغییر عملکرد و عادات ذهنی خود، زندگی روزمره مان را تحت تاثیر قرار داده و به به زیستی دست یابیم. به کمک این کتاب قدرت ذهن خود را عمیقا کاوش می کنیم و از آن برای یکپارچه کردن مغزمان و در نهایت افزایش کیفیت زندگی مان بهره می بریم.

گزیده ای از کتاب :

من به عنوان یک روان درمانگر با افراد زیادی کار کرده ام که در حالات پریشانی بوده اند، حالاتی که از نظر من یا انعطاف ناپذیری محسوب می شدند یا آشفتگی -یا هر دو، افراد ممکن است در وضعیت افسردگی گیر بیفتند یا از شدت ترس فلج شوند. آنها ممکن است به درون جنون مانیایی کشیده شوند یا در خاطرات تروماتیک غرق شوند. گاهی اوقات آنها بین این دو حد افراطی در نوسان هستند و درون گردبادی از انرژی و اطلاعات گیر می کنند و به دلیل ذهن خارج از کنترل شان به وحشت می افتند.

اما چرا انعطاف ناپذیری یا آشفتگی؟ چرا کژکاری در یکی از این دو دسته بندی یا ترکیبی از هر دو قرار می گرفت؟ و چرا این الگوها همچنان تکرار می شدند؟

یک چیزی در این حالات وجود داشت که نقطه مقابل هماهنگی به نظر می رسید؛ هماهنگی ناشی از یک جریان یکپارچه تر. آیا این تغییرات هیجانی در زندگی مان می توانستند نشان دهنده تغییر در حالات یکپارچگی ما باشند؟ شاید بهتر باشد خود اصطلاح هیجان به صورت «تغییری در حالت یکپارچگی ما» تعریف شود. در این صورت، شاید پژوهشگران حوزه هیجان (صرف نظر از رویکردشان) بتوانند روی این موضوع توافق کنند که نقص در به زیستی هیجانی در واقع دور شدن ذهن از یکپارچگی است. و اگر نگاه عمیق تری به این موضوع بیندازیم شاید بتوان گفت یکپارچگی، اصل اساسی سلامت در تمام سطوح تجربه ماست؛ از عالم صغیر دنیای درونی مان گرفته تا روابط بین فردی و زندگی مان در اجتماع.