نویسنده : فرانتس کافکا

    ترجمه : صادق هدایت

لحن کافکا روشن و دقیق و رسمی در تضادی حیرت انگیز با موضوع کابوس وار داستان دارد؛ او در “مسخ” تنهایی بشر و سرگشتگی و گسیختگیش را از جامعه پرآشوب نشان می‌دهد.

در آغاز کتاب مسخ می خوانیم :
یک روز صبح همین که گره گوار سامسا از خواب آشفته ای پرید ، در رختخواب خود به حشره ی تمام عیار عجیبی مبدل شده بود . به پشت خوابیده و تنش ، مانند زره، سخت شده بود. سرش را که بلند کرد ، ملتفت شد که شکم قهوه ای گنبد مانندی دارد که رویش رگه هایی به شکل کمان تقسیم بندی کرده است . لحاف که به زحمت بالای شکمش بند شده بود ، نزدیک بود به کلی بیفتد و پاهای او که به طرز رقت آوری برای تنه اش نازک می نمود جلو چشمش پیچ و تاب می خورد .