محمود صناعی ازجملۀ معدود دانشمندان ایرانی بود که علاوه بر آشنایی با چند رشته از علوم جدید و تخصص در پسیکو آنالیز، با زبان و ادب فارسی و گذشتۀ ایران و اسلام آشنایی کافی داشت، به ایران و فرهنگ و هنر ایران و آثار درخشان ادبی و عرفانی و فلسفی ایران صمیمانه عشق می‌ورزید، نثر فارسی را روان و دلنشین می‌نوشت و گهگاه از سر تفنّن شعری می‌سرود. وی در کنار موضوع‌های تحقیقیِ علمی و ادبی، هرگز از مسایل و مشکلات وطنش غافل نبود و در این‌گونه موارد، تنها به برشمردن کاستی‌ها و گفتن دردها بسنده نمی‌کرد، بلکه از سر دلسوزی و بصیرت به ارائۀ راه‌های درمان نیز می‌پرداخت و آنها را در مجله‌های معتبر ادبی و تحقیقیِ ایران منتشر می‌ساخت، و از همین طریق بود که خوانندگان مقالاتش با آرای تربیتی، اجتماعی و سیاسی او آشنا می‌شدند.