پوران کاوه از شاعران فعال زن در حوزه‌ی شعر امروز فارسی است. سال‌ها است در این حوزه با مطبوعات همکاری می‌کند و مضمون شعرهای او اغلب عاشقانه است.شعرهای پوران کاوه کوتاه‌اند و زبان ساده‌ای دارند.

باران نبار! زمین جای خوبی نیست. شامل ۱۴۲ قطعه کوتاه و سپید است. از دیگر آثار این شاعر و مترجم می‌توان به صدای فاصله‌ها ۱۳۷۰؛ بیا شبیه آفتاب باشیم ۱۳۷۳؛ گاهی شبیه رؤیای تو می‌شوم ۱۳۸۲؛ از سکوت ترانه می‌سازم ۱۳۸۳؛ بانوی پنجره‌های بی‌تاب ۱۳۸۵؛ هوا طعم قهوه می‌دهد ۱۳۹۰؛ به باران رسیده‌ها (ترجمه گزیده اشعار معاصر جهان) ۱۳۸۷ اشاره کرد.

قطعه‌های ۳۹ و ۷۴ را از این مجموعه می‌خوانیم:

(۳۹)

خطوط دست‌هایم

جعل کرده رویا‌هایم را

کولی بی‌انصاف

رو می‌کند دار و ندارم را

جای شکرش باق ست

دلم کباب شده، اما

همسایه‌ها

یک کلاغ چل کلاغ کرده‌اند

تن‌ها لبخندم را.

(۷۴)

گیج سراشیبی‌ها

آواره به دنبال تو

زمین را چرخیدم

هاری گرگ را بلعیدم

تا هر چشمه

هراسان دویدم

و

خالی از همه کس

روی دست خودم واماندم.