(40 فکر سمی)

نویسنده : آرنولد لازاروس ،کیلفورد لازاروس ،آلن فی

   ترجمه : نازنین نجفیان ،هلیا بیکزاده

این کتاب چهل فکر سمی و اشتباه را که باعث رنج انسان می شوند و در میان بیمارانی که به مشکلات گسترده ی روحی مبتلا هستند، بسیار شایع اند معرفی کرده و مطالبی را در اختیار گذاشته که توجه خواننده را به این سلسله افکار منفی که عموما به یکدیگر متصل اند معطوف می سازد و آن ها را یاری می کند تا خود را از این قبیل افکار رها کنند. آن چه که در این کتاب آورده شده به طور قطع همه ی باورهای نادرست و منفی را دربرنمی گیرد اما تلاش شده تا آن دسته از مهم ترین تفکرات را که مشکلات احساسی و اختلالات روان شناختی از آن نشات می گیرد معرفی کند.

گزیده ای از کتاب :

دعوا و مرافعه عشق و وفاداری را از بین می برد. درواقع این روش ها فاصله ایجاد می کند، حتی احساس غریبگی به وجود می آورد و سبب انتقام و کدورت می گردد. بدین ترتیب، وقتی والدین، فرزندان یا همسران از این روش استفاده کنند سبب رنجش بیشتری هم می گردد. والدین سارا از او انتظار داشتند آخر هفته ها را بدون استثنا قبل از تاریکی در خانه حضور داشته باشد. یکی از آخر هفته های اخیر ماشین او در مسیر خانه خراب شد. سارا و دوستش تلاش شان بی نتیجه ماند و ماشین درست نشد. سارا تلفن زد و توضیح داد که چه اتفاقی افتاده و گفت پدر دوستش بعد از گذاشتن ماشین به نزدیک ترین تعمیرگاه، او را به خانه ی آن ها خواهد رساند. واکنش پدر سارا به ماجرا چنین بود: “تا یک ماه از بیرون رفتن خبری نیست، تو باید قبل از تاریکی خانه باشی وگرنه…! هیچ استثنایی هم وجود ندارد!”

تکرار می کنم: اگر اولتیماتوم جایی داشته باشد، جایش در صحنه ی نبرد، در مذاکرات تجاری سخت است یا به عنوان آخرین راه حل برای مواجهه با فردی کله خراب و غیرمنطقی. اما تصور این که این روش در ارتباط های درست جایی دارد مثل اشتباه گرفتن همسایه ای عوضی با دوستی قابل اعتماد است.

افراد عاقل دستور صادر نمی کنند، تهدید نمی کنند، و به دیگران نمی گویند چه کاری انجام دهند. آن ها تقاضا می کنند و احساسات شان را بیان می کنند. می گویند: “اگر این کار را انجام دهی (یا ندهی) من خیلی آسیب می خورم.” اگر آن فرد نشان دهد که کوچک ترین اهمیتی به احساس شما نمی دهد، هیچ جایی برای ادامه ی بحث (یا شاید ادامه ارتباط) باقی نمی ماند.