آشنایی با فیلسوفان مجموعه ای از زندگی نامه فیلسوفان مشهور است که برای گشودن باب آشنایی با اندیشه ها و دیدگاه های آنان مدخل مناسب و مغتنمی به نظر می رسد. در هر کتاب سرگذشته از ارائه ی اطلاعات زندگینامه ای ، افکار هر فیلسوف در رابطه با تاریخ فلسفه به طور کلی و نیز در رابطه با جریان ها و تحولات فکری و اجتماعی و فرهنگی عصر او بازگو می شود و بدون ورود به جزئیات نظریات و عقاید او ، مهم ترین نکته های آن ها یا بیانی ساده و روشن و در عین حال موثق و سنجیده بیان می شود. اساس کار در این کتاب ها سادگی و اختصار بوده است تا جوانان و نیز همه ی خوانندگان علاقه مند ی که از پیش مطالعات فلسفی زیادی نداشته اند بتوانند به آسانی از آنها بهره بگیرند و چه بسا همین صفحات اندک انگیزه ی پیجویی بیش تر و دنبال کردن مطالعه و پژوهش در این زمینه شود.

پیش از هیوم فیلسوفان اغلب به انکار خدا متهم می شدند،هیوم نخستین فیلسوفی بود که این انکار را پذیرفت.اینکه آدمی را ملحد به شمار آورند برای فیلسوفان یا هر کس دیگری،تمجیدی رشک برانگیز نبود! جامعه راههای برخورد با این گونه متفکران نامتعارف را ، از یونان باستان و جام شوکران، تا قرون وسطا و دادگاه تفتیش عقاید و سوزاندن و شکنجه دانشمندان تدارک دیده بود...

از اینرو فیلسوفان تمام سعی خود را می کردند،که خود را از این اتهام مبرا کنند،اعتراف هیوم به ورشکستگی الهیات ، یک رسوایی علنی تلقی می شد،با این حال اگر هیوم می خواست به فلسفه ی خویش وفادار بماند،نمی توانست موضع دیگری اتخاذ کند.هیوم فیلسوفی است که نظریاتش هنوز برای قرن بیست و یکم تر و تازه است،و قابل تحلیل و اندیشیدن.هیوم یک تجربه گرا بود،و تنها محل معرفت آدمی را تجربه و حواس می دانست.که بعد از آن عقل نیز در ترکیب و نتیجه گیری از این تجربیات مفید می توانست باشد.

او فلسفه را به ویرانه ای تبدیل کرد! وی وجود همه چیز را ، به جز خود ادراکات واقعی مان انکار کرد،با این کار او ما را در موقعیتی سخت قرار داد،این دیدگاه به اصالت من یا خودباوری Solipsism می انجامد، یعنی چه؟
یعنی تنها من وجود دارم،و جهان چیزی جز بخشی از آگاهی من نیست !
دستاورد هیوم برای علم و فلسفه خیلی تلخ بود:
جهان دین و دنیای علم ، هیچکدام قطعی و یقینی نیستند . . .