نویسنده : راهل یگی

   ترجمه : احمد تدین

مفهوم مغفول‌ مانده، یا به گفته برخی صاحب‌نظران، مغضوب ازخودبیگانگی به عرصه ‌های فلسفه و علوم اجتماعی بازمی ‌گردد تا با حضور پرتوان خود سرشت ازخودبیگانه ‌شده مناسبات اجتماعی جهان معاصر را توضیح بدهد. راهل یِگی، نویسنده کتاب «ازخودبیگانگی: جهت‌ گیری‌ های جدید در نظریه انتقادی»، ریشه این مفهوم هگلی-مارکسی را تا فلسفه ژان ژاک روسو به عقب می‌برد و می‌گوید هرچند در آثار روسو نامی از این مفهوم برده نشده اما توصیف او از انسان ناب در حالت طبیعی و آلوده‌شدن این انسان به فساد در اجتماع، دقیقا توصیف انسان ازخودبیگانه ‌شده است. نویسنده سیر تاریخی و فلسفی مقوله ازخودبیگانگی را از هگل تا فوئرباخ و مارکس، و از سارتر و هایدگر و کی‌یرکگارد تا ویلیام جیمز فیلسوف عمل ‌گرای آمریکایی دنبال می‌کند. نظر ریچاد رورتی فیلسوف فقید آمریکایی را در این باره به نقد می ‌کشد و با بررسی ازخودبیگانگی انسان امروز در شبکه ‌های اجتماعی، کتاب را به پایان می رساند.