نویسنده : دانیل چندلر

    ترجمه : مهدی پارسا

«به جرأت می‌توانم بگویم نشانه‌شناسی در این کتاب به بهترین وجه معرفی شده است. یک منبع جامع، تأثیرگذار و جذاب که می‌تواند هم برای مبتدیان و هم برای دانشجویان پیشرفته‌تر با ارزش باشد.»گای کوک-دانشگاه ریدینگ، انگلستان «مبانی نشانه شناسی» نوشته دانیل چندلر(-۱۹۵۲) استاد و نشانه‌شناس انگلیسی است. ساختارگرایی این توهم را به وجود آورده که می‌توان یک رمان را در چند جمله خلاصه کرد. چیزی که می‌خواهم روی آن تأکید کنم این است که یک رمان با ساختار روایی‌اش برابر نیست. جریان اندیشه با استدلال هم‌ارز نیست، و این نکته‌ی‌ مثبت کتاب مبانی نشانه‌شناسیاست. این کتاب نه ترتیب تاریخی را پیش گرفته و نه به پی ‌رفت منطقی وفادار مانده است. ذهن‌های ساختارگرا این کتاب را تقلیل‌پذیر می‌بینند اما نه فقط این کتاب بلکه هیچ پدیده‌ای «جز برای مقاصد تحلیلی» ، تقلیل‌پذیر نیست. چندلر قصد اطلاع‌رسانی ندارد بلکه به تولید معنا می‌اندیشد. معنایی که در متن و در ذهن نویسنده و خواننده وجود ندارد بلکه به یک فرآیند یا تعامل شبیه است. کتاب «مبانی نشانه‌شناسی» با یک تقابل مهم دیگر نیز به مبارزه برخاسته و آن تقابل میان متون بصری و کلامی می‌باشد. چندلر صرفاً به نشانه‌های زبانی نپرداخته است و برعکس بر سینما و عکاسی تأکید دارد. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: معنا برای ما فرستاده نمی‌شود ما آن را فعالانه از طریق فعل و انفعال پیچیده‌ای با رمزگان یا قراردادهایی که معمولاً از آن‌ها ناآگاهیم خلق می‌کنیم. مطلع شدن از چنین رمزگانی ذاتاً افسونگر است و به طور خردمندانه‌ای قدرتمندمان می‌سازد. از نشانه‌شناسی می‌آموزیم که در جهانی از نشانه‌ها زندگی می‌کنیم و هیچ راهی برای فهم چیزها جز از طریق نشانه‌ها و رمزگانی که این چیزها در آن سازمان یافته‌اند نداریم. از طریق مطالعه‌ی نشانه‌شناسی آگاه می‌شویم که این چیزها و این رمزگان معمولاً شفاف‌اند و اعمال ما در «خوانش» آن‌ها پنهان می‌شود. لازم است بیاموزیم که حتی واقع‌نماترین نشانه‌ها همان چیزهایی نیستند که نشانمان می‌دهند.