نویسنده : سیمون وی

    ترجمه : غلامعلی کشانی

سیمون وی از اولین زنان دانس‌آموخته مدرسه مطالعات عالی پاریس بود که بین سال‌های ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۸ در مدرسه‌های استانی فلسفه درس می‌داد.

او سوسیالیست بود و مدتی در خط مونتاژ شرکت خودروسازی رنو هم کار کرد. در جنگ داخلی اسپانیا علیه فاشیسم حضور داشت و در سال ۱۹۳۸ به سمت مذهب کاتولیک گرایش پیدا کرد اما هرگز راضی به انجام غسل تعمید نشد.

 سیمون وی در سال ۱۹۴۲ از فرانسه به امریکا گریخت و آنجا به نشانه همبستگی به فرانسه اشغالی از مصرف خوراکش کاست تابه سوء تغذیه دچار شد و در اثر ابتلا به سل در ۳۴ سالگی درگذشت.

هیچکدام از نوشته‌های وی در زمان حیاتش چاپ نشدند و پس از جنگ جهانی دوم، مقالات پراکنده و دستنوشته‌‌های او به زبان‌های دیگر ترجمه و چاپ شدند.

این مقاله برای اولین بار هفت سال بعد در ماهنامۀ میزگرد (شمارۀ ۲۶، فوریۀ ۱۹۵۰) منتشر شد که بلافاصله بزرگانی مثل  آندره برتون و آلن (امیل شارتیه، فیلسوف و معلم فلسفۀ سیمون وی) قرار گرفت. متن این مقاله سپس به صورت کتاب و در انتشارات گالیمار بازنشر شد.