نویسنده : محمود درگاهی

منتقدان شریعتی بی هیچ تاملی و گاه حتی بی هیچ تورقی در آثار او،و تنها با تکیه بر معلومات افواهی خود،او را مبلغ یک آیین قشری و تنگ نظر از نوع آیین هاس سنتی و رسمی تاربخ خوانده اند،و به تعصبات ایدئولوژیک و سیاه و سفید کردن جریان های فکری-اعتقادی،و حتی دمیدن در اختلافات شیعه و سنی و کافرو مسلمان متهم کرده اند؛در حالی که آیین شریعتی در تسامح و بلند نظری، آن چنان قله های دور بالایی را نشان داده است که نگریستن به آن ها،نه تنها از چشم های کم سوی فرقه های دینی بر نمی آید،بلکه کلاه از سر نحله های آزاد اندیش عرفانی دیروز و جریان های روشنفکری امروز از لیبرال و لائیک و سکولار نیز بر زمین می اندازد...
این آیین آزاد اندیشانه به کار جهانی می آید که در کینه های دینی و تعصبات فرقه ای یا جنگ های ایدئولوژیک غوطه می خورد و درخشانترین دستاوردهای آن،سختگیری و تعصب و تکفیر،و اخیرا تسویه حسابهای خونین با توسل به انتحار و ترور و انفجار شده است !جهانی که در پشت سر خود نیز تاریخی سرشار از خشونت و خون بر جای گذاشته است!اگر شیفتگان تک صدایی و استبداد، آن را نادیده بگیرند،هیچ استبعادی ندارد؛اما مدعیان آزادی و لیبرالیسم چرا چشم بر آن می بندند؟ در این کتاب،برگ هایی از آثار و خطوطی از اندیشه شریعتی در برابر نسل های امروز برجسته شده است.تا اندازه اعتبار نوشته هایی که در این سال ها او را به تنگ نظری و تحجر فکری و گذشته گرایی متهم کرده اند،نمایان تر شود،و کسانی که او را ققط از زبان دیگران شناخته اند؛بدانند که شریعتی که بود؟چه می گفت؟و چه می خواست؟