نویسنده : طاهره فرهادی

کل جهان آفرینش و زمان،ظهور و تجلی نور حق تعالی استدر دو ماهیت متفاوت،یکی ستون،که مکان را تشکیل داده است .ودیگری حرکت،که زمان را تشکیل داده است».
می توان گفت تا وقتی فرمان ایجاد شی در راه و ودر حرکت است،امکان تظاهر،مکانی یا شی شدن ندارد بلکه فقط به صورت زمان است.وقتی زمان به انتهای مقصدش رسید،سرعت حرکت آن فرمان به حداقل ممکن می رسد و هستی اش به شکل مکان بروز می کند.این تعبیری از رحمانیت و پیوستگی وجود هر موجود،لحظه به لحظه با خالق است ظرف زمان این پیوستگی را اثبات می کند و ادامه می دهد این مطالب نشان می دهد که چگونه می توان مکان و زمان را در کنار هم،به صورت ابعاد یک موجود مادی،درک و بت=اور نمود. در یک کلام کل هستی نور است و چیزی جز نور وجود ندارد.