نویسنده : غلامحسین میرزاصالح

آسیدحسن جزایری شوشتری وقتی که سفرش را در مشهد به پایان می رساند از راه مشهد مجددا به استرآباد برمی گردد و زن حامله اش را همراه خود به تهران می آورد. وقتی وارد تهران می شود از این زن پسری به دنیا می آید که اسمش را سیدمحمدعلی می گذارند. این همان آسیدمحمدعلی است که بعد به نام سید محمدعلی شوشتری با سید بسم الله معروف شد.
.. . موقعی که شوشتری در مشهد بود واقعه ای رخ داد که به واقعۀ مسجد گوهرشاد معروف است که در این واقعه گروهی کشته شدند. تیراندازی شد، آشوبی شد و در این آشوب، که سخنگویش یک منبری به نام بهلول بود و بعد فرار کرد و ظاهرا برحسب مشهور به افغانستان رفت، محمد ولی خان اسدی نایب التولیه آستان قدس رضوی مورد سوءظن رضاشاه قرار گرفت و در یک محاکمه صحرایی بسیار عجولانه محکوم به اعدام و تیرباران شد. در این واقعه، شوشتری نه تنها شاهد عینی و وارد نضایا بود، بلکه به علت نزدیکی که با سران و شخصیت های محلی خراسان داشت ظاهرا گزارش هایی هم برای رضاشاه می فرستاد و این گزارش ها اغلب به خط آقای بایگان نوشته می شد. این آقای بایگان هم اکنون در تهران زندگی می کند و حیات دارد. به هرحال محمدولی خان اسدی اعدام شد و شوشتری هم به تهران آمد و پس از شهریور ماه 1320 و خروج رضاشاه از ایران، رقابع مسجد گوهرشاد را نوشت. کتاب حاضر شرح آن وقایع است.