نویسنده : اولریش بک

   ترجمه : محمدرضا مهدی‌زاده

استدلال اصلی نظریه پرداز برجسته اجتماعی سیاسی اروپایی در این کتاب این است که برای درک جامعه در مخاطره جهانی که ما امروزه در آن زندگی می کنیم، چارچوب مرجع جدیدی لازم است. کانون توجه بک پرسش های اکولوژیکی و تکنولوژیکی برآمده از مخاطره و دلالت های جامعه شناختی و سیاسی آنهاست. به زعم بک، ما اینک یک سیاست زمین، داریم که تا چند سال پیش نداشتیم و این سیاست را بر اساس پویایی ها و تناقضات جامعه در مخاطره جهانی می توان درک کرد. این سیاست سوالاتی همچون محیط زیست چیست؟ طبیعت چیست؟ بیابان چیست؟ انسان چیست؟ را در پی دارد. پرسش هایی که باید آنها را در جایگاهی فراملی صورتبندی و طرح کرد و به آنها اندیشید.
در مانیفست جهان وطنی بک، با در نظر داشتن اینکه ««تنوع، فردگرایی و شک گرایی»» تقدیر فرهنگ ماست، مبنای انجام اجتماعی جدید یا به عبارتی جهان وطن گرایی جدیدی طرح افکنده می شود که در آن عدم قطعیت خلاقانه ناشی از آزادی جایگزین قطعیت سلسله مراتب تفاوت می شود. بک مشوق تجربه ورزی سیاسی برای شکل دادن اخلاق جهامی مخاطرات مشترک است، تجربه ای که می تواند جنبش های قدرتمند جهان وطن را در آینده شکل دهد.
برای دانشجویان و پژوهندگان علوم اجتماعی و سیاسی و نیز کسانی که مایلند عمق نظریه و کتاب (جامعه در مخاطره) و تحلیل مدرنیته ثانوی نویسنده را درک کنند خواندن این کتاب که باربارا آدام آن را در نظریه اجتماعی معاصر از لحاظ قدرتمندی، پرداختن به موضوع و به لحاظ اجتماعی مرتبط بودن، عالی می داند، ضروری است.