(هجده سال در غربت)

نویسنده : ابراهیم یزدی 

من کار علمی را عبادت می دانستم ،به این معنا که از نظر من، جهان کلمه ای است از خداوند و کار اصلی علم، شناخت جهان و پدیده های هستی است که آفریده خداوند هستند.فهم علمی جهان موجب معرفت عمیق ما نسبت به جهان و خداوند خالق جهان می شود.
اکنون که آن دوره را مرور می کنم، از این که کار های علمی ام را رها کرده ام،احساس ملالت و دلتنگی دارم. تحقیقات علمی برای من، تنها یک شغل و در آمد نبود بلکه نوعی عبادت بود که با عشق و شرف مومنانه آن را انجام میدادم و شاید به همین یا علت بود که به رغم فعالیت های سیاسی - اجتماعی و اسلامی ام، کارهای علمی-تخصصی خود را نیز تا حد امکان ادامه دادم.