نویسنده : صابر اداک

نشر دعوت اسلامی در جزیره العرب ،از همان ابتدا با مخالفت های گوناگونی از سوی سران نظام شرکت و بت پرستی مواجه شد و پس از هجرت پیامبر (ص) از مکه به مدینه ،یهودیان و منافقان نیز به جرگه مخالفان این دعوت پیوستند. جنگ های نسبتا پر شماری که بین پیامبر (ص) و مخالفانش به وقوع پیوست و نیز حوادثی همچون قتل تعدادی از شاعران یهود و روایاتی نظیر قتل عام بنی قریظه، همواره محل گفتگو و انتقاد برخی از خاور شناسان و منتقدان پیامبر(ص) بوده است.این گروه به ویژه در سال های اخیر،با استناد به برخی از گزارش های نا معتبر تاریخی،پیامبر (ص) را متهم به اعمال خشونت و عدم مدارا با مخالفانش می نمایند و نشر سریع اسلام در جزیره العرب را معلول جنگ و به کارگیری شمشیر از سوی ایشان به شمار می آورند.نقد و بررسی این دیدگاه هف اصلی این تحقیق و آشنایی با جایگاه و حقوق مخالفان در سیره نبوی و بیان میزان بالای تحمل و مدارای پیامبر (ص) نسبت به مخالفان و دگر اندیشان هدف دیگر آن است.