(مدرسه‌ی زندگی)

نویسنده : آلن دوباتن

   ترجمه : بامداد صالحی

کتاب حاضر به مواردی اشاره دارد که بی شک برای همه اتفاق افتاده است و به اکثر سوالاتی که افراد در رویارویی و ارتباط با دیگران با آن مواجه هستند، نظیر: چرا ترکم کرد؟ چطور جدا شدیم؟ با همه ی عشق و علاقه چرا با بی انصافی مرا کنار می گذارند؟ چرا او را انتخاب کردیم؟ چطور جدا شویم؟ و…  پاسخ می دهد. پاسخ هایی که از لحاظ روان شناسی و نظریه های مختلف در ارتباط با گسستن روابط و فرجامی ناخوشایند به این سوالات داده می شود، و به خواننده می آموزد که در چنین مواقعی چگونه باید برخورد کند.

گزیده ای از کتاب :

درست پس از به هم خوردن یک رابطه، شاید همه ی فکر و ذکرمان این باشد که مگر در چند هفته یا چند ماه اخیر چه اتفاقی افتاده که باعث به هم خوردن این رابطه شده.

اما علت این شکست معمولا ربطی به ما ندارد، و معمولا ربط اندکی به اقدامات و احساسات یار سابقمان در شرایط فعلی دارد. دلیل این که رابطه ی ما به جایی نرسید ممکن است ریشه در دوران کودکی یارمان داشته باشد و به مسیر طولانی و معمولا کشف نشده ی روح و روان او به سوی بلوغ هیجانی مرتبط باشد.

متاسفانه رفتار آدم بزرگ ها در عشق به تجارب عاشقانه ی سال های اولیه ی زندگی شان گره خورده، و توانایی فرد برای این که یک یار قابل اطمینان و قانع باشد تا حدی به خاطر رفتارهای مناسبی است که در ابتدای زندگی خود از پدر و مادرش دیده است.

یکی از مشکلات مردم در روابطشان این است که متاسفانه حداقل نیمی از آن ها در حالی که دچار انبوهی از مشکلات روانی ناشناخته اند در میان بقیه ی مردم می لولند و عاشق می شوند و این باعث می شود در روابط خود رفتارهای کاملا غیر منتظره ای نشان دهند و دل بستگی چندانی به طرف مقابل نداشته باشند. غالبا آنچه در ظاهر از عشق طلب می کنند دقیقا آن چیزی است که در بلند مدت نمی توانند بپذیرند. چون برای شان ناآشناست، تهدیدی برای امنیتشان محسوب می شود، و استحقاق آن را ندارند. بین آنچه می گویند و آنچه از یارشان انتظار دارند و آنچه در واقع از لحاظ روانی می توانند بپذیرند تضاد وجود دارد، تضادی که ما ناخواسته قربانی آن می شویم.

شاید والدین او در کودکی نسبت به او بی توجه بودند یا معمولا او را تنها گذاشتند. وقتی بزرگ شد و شروع به جستجوی عشق کرد، شاید به طرف محبتی که ما به او کردیم جذب شد، اما گاهی مهربانی ما برایش ناآشنا بود و برای بخش هایی از شخصیت او بسیار تهدیدآمیز محسوب می شد.