نویسنده : حسین پاینده

کتاب حاضر مجموعه ای از جستارهای گوناگون درباره ی نظریه و نقد ادبی جدید است که با هدف دامن زدن به تکثر آراء و نیز به منظور تأکید بر شالوده ی دموکراتیک این حوزه از علوم انسانی منتشر می شود. بحث نظری درباره ی رابطه ی ارگانیک بین دموکراسی و نقد ادبی، به طور خاص در مقاله ای با عنوان «نقد ادبی و دموکراسی» ارائه شده است، اما هر یک از جستارهای این کتاب، از راه معرفی یا کاربرد نظریه های نقادانه، می کوشد تا بر این برنهادِ اصلی تأکید گذارد که نقد ادبی یعنی باور داشتن به تفاوت و حتی تباین اندیشه ها. نقطه ی پیوندِ جستارهای کتاب حاضر، همزیستیِ رهیافت های متمایزی است که هر کدام به شیوه ی خاصِ خود پرتوی روشنی بخش بر معنای متون ادبی می افکند. بخش بزرگی از مطالب این کتاب به «مطالعات فرهنگی» مربوط می‌شود که در زمره ی متأخرترین و یقیناً پر طرفدارترین رهیافت ها در نظریه و نقد ادبی جدید است. اختصاص این حجم از کتاب حاضر به مطالعات فرهنگی بویژه به این دلیل صورت گرفته است که ماهیت میان رشته ای این رویکردِ نو، تبلور تمام عیاری است از همان اصل دموکراتیکی که همه ی ما را به درهم آمیختن صداها – و نه حذف آن ها – فرا می خواند. سایر بخش های کتاب به مباحث مهمِ نقد ادبیِ معاصر- مانند پسامدرنیسم در ادبیات داستانی، مرگ مؤلف در نظریه های ادبی جدید، و … اختصاص دارد.