نویسنده : علی شریعتی

شريعتي در اين كتاب در رابطه با امام چهارم شيعيان امام سجاد عليه السلام نوشته است. از نا آگاهي مردم اين زمان گفته است از اينكه هنوز نمي دانيم پيشوايان خود را چگونه بناميم و با چه صفاتي تجليل كنيم و چرا هنوز ميان اين همه صفات ويژه و شايسته ي اين رهبر مذهبيمان آنچه بيشتر او را به آن مي خوانيم ” بيمار” است. چگونه است كه پيشوايان مذهبيمان را آن گونه تجليل مي كنيم كه قهرمانان قومي و قبيله اي مان را، در حاليكه نظام ارزشي اسلامي مقوله اي بسيار متفاوت است.او از بي مسئوليتي مسلمانان سخن مي راند از سكوتشان در برابر آسيب هاي وارد شده به دينشان…

گزیده ای از کتاب :

اگر روح بتواند با همه قدرت خودش و با همه تسلط خودش و در اوج قهرمان بودن و ذوالفقار داشتنش، در همان جا سجاد باشد، اين است كه عالي ترين چهره ي انساني را همچون يك تابلو نشان مي دهد و اين روح انقدر خاضعانه حرف ميزند اين است كه مي گويم، تلطيف روح، لطافت روح…