کتاب«فردگرایی و نظم اقتصادی» مجموعه‌ای از مقالات منتشرشده فردریش فون هایک در نشریات مختلف است که به برخی اندیشه‌های مهم و بدیع اولیه او بر می‌گردد که هایک آنجا مطرح کرده و سپس در برخی کتاب‌های بعدی او بسط داده شده است. نخستین بخش کتاب به موضوع تمایزمیان فردگرایی حقیقی و فردگرایی کاذب اختصاص دارد و هایک در آن به این بحث می پردازد که در عصر روشنگری دو نظریة متفاوت فردگرایی مبتنی بر دو نگاه متفاوت فلسفی شکل گرفت. هر دو در درجه اول بر اهمیت فرد تأکید داشتند و به این اعتبار به فردگرایی (Individualism) متصف می شدند. اما نگاه اول متعلق به تعدادی از فیلسوفان بود که بر مبنای آن یک مکتب آزاداندیشی مبتنی بر «حکومت قانون» ایجاد شد، و در نگاه دوم تعداد دیگری هم بر مبنای همان اهمیت فرد، نقش «حاکمیت مطلق مردم» را مطرح کردند.

هایک با پرداختن به ریشه‌های فلسفی این دو مکتب متفاوت می‌گوید که یکی از اینها مبتنی است بر آن اندیشه‌ای که از قرون وسطی شکل گرفت و بعد تبدیل به آن جریان فکری شد که اصطلاحاً به آن «نومینالیسم فلسفی» می گویند. یعنی اینکه مفاهیم، واقعیت عینی بیرونی مستقل برای خود ندارند، بلکه ساخته ذهن و تفکر انسان هستند، برای توضیح عالم بیرون و کنار آمدن با آن.

کتاب «فردگرایی و نظم اقتصادی» مقدمه خوبی است برای آشنا شدن با بحث‌های اساسی که هایک در طول زندگی کاری پر بارش، به خصوص در زمینه معرفت شناسی، فلسفه سیاسی و فلسفه اقتصادی‌ ‌مطرح کرده است. مقالات دوم تا چهارم در باره تئوری شناخت و معرفت شناسی اقتصادی است. مقالة پنجم تحت عنوان «معنای رقابت» به نقد مفهوم رقابت در تئوری تعادل عمومی لئون والراس می‌پردازد که تبدیل به نظریة غالب در اندیشة اقتصادی رایج به خصوص در دانشگاه‌ها و آکادمی‌های اقتصادی رسمی شده است. هایک در این مقاله نشان می‌دهد که چگونه در مدل رقابت کامل، با غفلت از مبانی معرفت شناختی علم اقتصاد، نتایج مدل، جایگزین فرضیه‌های اولیة آن شده است. از نظر هایک رقابت ابزاری برای فائق آمدن بر جهل چاره ناپذیر انسان به واقعیت‌های جزئی و انضمامی است، در حالی که در مدل رقابت کامل، وجود اطلاعات کامل در مسند فرض اولیة مدل نشسته است.