نویسنده : وون پیونگ سون

    ترجمه : مریم بردبار

این داستان به طور خلاصه درباره ملاقات یک هیولا با هیولای دیگری است.
یکی از هیولاها من هستم.
یون جه با یک بیماری مغزی به نام آلکسی تایمیا به دنیا آمد که بروز احساساتی مانند ترس یا خشم را برای او سخت می‌کند. او هیچ دوستی ندارد - دو نورون بادام شکلی که در اعماق مغزش قرار گرفته‌اند این کار را با او کرده‌اند - اما مادر و مادربزرگ فداکارش زندگی امن و رضایت‌بخشی را برای او فراهم می‌کنند. خانه‌ی کوچک آن‌ها بالای کتابفروشی دست‌دوم مادرش است که با یادداشت‌های رنگارنگ تزئین شده است. این یادداشت‌ها به او یادآوری می‌کند چه زمانی باید لبخند بزند، چه زمانی باید بگوید "متشکرم" و چه زمانی بخندد.

سپس در شب کریسمس - شانزدهمین سالگرد تولد یون جه - همه چیز تغییر می‌کند. یک عمل تکان دهنده‌ی ناشی از خشونتی تصادفی دنیای او را در هم می‌شکند و او را تنها و به حال خودش رها می‌کند. یون جه که برای کنار آمدن با فقدان خود تلاش می‌کند، در انزوای خاموش عقب‌نشینی کند، تا اینکه گون نوجوان مشکل‌داری به مدرسه‌شان می‌آید و آنها یک پیوند شگفت‌انگیز ایجاد می‌کنند.
همانطور که یون جا شروع به باز کردن زندگی خود به روی افراد جدید می‌کند - از جمله یک دختر در مدرسه - چیزی به آرامی در درون او تغییر می کند. و هنگامی که گون ناگهان زندگی خود را در خطر می‌بیند، یون جه این شانس را خواهد داشت که از منطقه‌ی امنی که ایجاد کرده است خارج شود تا شاید تبدیل به قهرمانی شود که هرگز فکرش را نمی‌کرد.